مامان تنبل و باز بهانه تراشی

الهی مامان فدای نگاه معصومت شه پسرم که مامانت اینقدر تنبله و وبلاگت رو دیر به دیر اپ رمیکنه

شرمنده

و اما قصه این روزهات:

صحبت کردنتخیلی قابل فهم شده و دیگه منظورت رو خیلی راحت میفهمم

واژه هارو خوب ادا میکنی و اون سخت هاشم  سعی ات رو میکنی  اما خوب نی نی 18 ماهه هستی دیگه الهی فدات شم

1:به tvمیگی تی بیز

2:به لوستر  میگی:سوستر

3:مبل  فرش و کمد  بخاری رو دقیق و درست تلفظ میکنی

4:دیگه  سین رو سین تلفظ میکنی مثلا:

میگی5:سارا اجی

6:اما با اسم من مشکل داری و بهم میگی: اووونا

7:پویا بابا رو گاهی میگی بی با بابا  گاهی  میگی پولا بابا گاهی هم میگی پویا دون که همون پویا جون منظورته

8: وقتی محبتت گل میکنه من و بابا رو بوسه بارون میکنی و وقتی مام میبوسیمت زود میگی "می سی"

9:کلا بچه مودبی هستی همه اینو میگن و تند تند کلمه  کلمه مرسی رو به کار میبری

10:خواب شبونه ات عالیه12 شب تا 10صبح یک سره میخوابی و گاهی یک بار گاهی هم دو بار توی خواب بهت شیر محلی میدم

11:درست پایان 18 ماهگیت  تصمیم گرفتیم شیر خشک ات رو حذف و جانشینش شیر محلی بدیم بهت و شمام مثل همیشه بچه فوق العاده ای بودی و اصلا اذیت نکردی و با رضایت پذیرفتی

12:ممه خوردنت کمه و فقط منتهی به خواب و گاهی هم مواقع دلتنگیته

13:خیلی ملوسی و وقتی هم میبینی حواس مامان و بابا بهت نیستدستت رو میذاری رو صورتت طوری که قشنگ چشات معلومه و دهانت رو با دستات پوشوندی و صدای گریه در میاری و میخوای بغلت کنیم و اگه بهت کم محلی کنیم  خودت صدامون میکنی : ماما باخ: بعد میخوای نوازشت کنیم

14:یاد گرفتی وقتی میخوای بیای بغلم میگی:ماما  گوجو      به فارسی یعنی مامان بغل

الانم انگار چشت زدم کیلید کردی و ممه میخوای

فعلا